1638 ගිවිසුම අනුව පෘතුග්‍රීසීන් ලංකාවෙන් පලවා හැරීමට ලන්දේසීහූ පියවර ගත්හ. ඒ අනුව ඔවුන් පිලිවෙලින් මඩකලපුව,ත්‍රිකුණාමලය,මීගමුව,ගාල්ල,කළුතර,අගුරුවාතොට,කොළඹ හා යාපනය යන පෘතුග්‍රීසීහු බලකොටුවලට පහරදී ඔවුන් 1658 වන විට මෙරටින් එලවා දැමීය.
නමුත් එම බලකොටු උඩරට රජුට ලබා දීමට ඔවුහු කටයුතු නොකලහ. මේ නිසා දෙවැනි රාජසිංහ රජු හා ලන්දේසීන් අතර මතභේද ඇති විය.
උඩරට රජු කල්පිටිය හා මීගමු වරායන් ඔස්සේ ඉන්දියාව සමග ගණුදෙනු කිරීමත් ලන්දේසී ප්‍රදේශවලින් උඩරටට පල්ල ගිය කතෝලික වැසියන්ට රජු රැකවරණය දීමත් නිසා ලන්දේසීන් රජු කෙරෙහි තවත් අමනාප විය. මේ නිසා ඔවුහු උඩරට ප්‍රදේශ කිහිපයක් අල්ලාගත්තත් පසුව ඒවා තමන් සතු කර ගැනීමට දෙවන රාජසිංහ රජු සමත් විය.
ලන්දේසීන්ගේ අරමුණ වූයේ අඩු පිරිවැයකින් වැඩි ලාභයක් ලබා ගැනීමයි. මේ නිසා ඔවුන්ට නැවත රජු සමග ගැටුම් ඇති කර නොගන්නා ලෙස බතාවියෙන් උපදෙස් ලැබුණි. එම නිසා මින් පසු ඔවුන් රජු සමග මිත්‍රශීලීව කටයුතු කිරීමට පියවර ගත්තේය.
රාජසිංහ රජුගෙන් පසු ඔහු පුත් දෙවන විමලධර්මසූරිය රජු රජ විය.ඔහු භික්ෂූන් වහන්සේලා සමීපයේ වැඩුණු ධාර්මික පාලකයකු විය. හෙතෙම ලන්දේසීන් සමග ඉතා මිත්‍රශීලී ප්‍රතිපත්තියක් අනුගමනය කලේය. නමුත් 1688 දී ලන්දේසීන් ඉදිරිපත් කල ගිවිසුම රජු දැඩිව ප්‍රතික්ෂේප කලේය.
0 comments:
Post a Comment